articulate
Anglais modifier
Étymologie modifier
- Du latin articulātus.
Adjectif modifier
Nature | Forme |
---|---|
Positif | articulate \ɑːɹˈtɪk.jə.lət\ ou \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.lət\ |
Comparatif | more articulate \ˌmɔɹ ɑːɹˈtɪk.jə.lət\ ou \ˌmɔː ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.lət\ |
Superlatif | most articulate \ˌmoʊst ɑːɹˈtɪk.jə.lət\ ou \ˌməʊst ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.lət\ |
articulate \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.lət\ (Royaume-Uni), \ɑːɹˈtɪk.jə.lət\ (États-Unis)
Antonymes modifier
Dérivés modifier
Apparentés étymologiques modifier
Verbe 1 modifier
Temps | Forme |
---|---|
Infinitif | to articulate \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪt\ ou \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪt\ |
Présent simple, 3e pers. sing. |
articulates \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪts\ ou \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪts\ |
Prétérit | articulated \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪ.tɪd\ ou \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪ.tɪd\ |
Participe passé | articulated \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪ.tɪd\ ou \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪ.tɪd\ |
Participe présent | articulating \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪ.tɪŋ\ ou \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪ.tɪŋ\ |
voir conjugaison anglaise |
to articulate \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪt\ (Royaume-Uni), \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪt\ (États-Unis) transitif et intransitif
Synonymes modifier
Verbe 2 modifier
to articulate \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪt\ (Royaume-Uni), \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪt\ (États-Unis) transitif et intransitif
- (Union européenne) Coordonner, connecter, organiser, structurer, lier ensemble.
Prononciation modifier
adjectif:
- \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.lət\ (Royaume-Uni)
- \ɑːɹˈtɪk.jə.lət\ (États-Unis)
verbe:
- \ɑː(ɹ)ˈtɪk.jʊ.leɪt\ (Royaume-Uni)
- \ɑːɹˈtɪk.jə.leɪt\ (États-Unis)
Références modifier
- Jeremy Gardner, Misused English words and expressions in EU publications, Cour des comptes européenne, 25 mai 2016, 14-15 pages
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de articulatus, avec le suffixe -e.
Adverbe modifier
articulatē \Prononciation ?\
- En articulant.
Forme de verbe modifier
articulate \aɾ.ti.ku.ˈlaː.te\
- Première du pluriel de l’impératif présent actif de articulō.