davet
Breton modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | davedon |
2e du sing. | davedout |
3e masc. du sing. | davetañ |
3e fém. du sing. | daveti |
1re du plur. | davedomp |
2e du plur. | davedocʼh |
3e du plur. | daveto ou davete |
Impersonnel | davedor |
davet Erreur sur la langue !
- Vers, pour aller trouver.
- […] Nij ar goulm davet he cʼhlud. — (Anjela Duval, Bannwel-Noz, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 368)
- La colombe vole vers son perchoir.
- Dont a reas a-benn, hep dale, da sachañ daveti unan eus daouarn an hini marv, e zorn kleiz. — (Anatol ar Braz, Mojenn an Ankou, traduit par Erwan ar Moal, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, page 23)
- Elle parvint, sans tarder, à tirer vers elle une des mains du mort.
- […] Nij ar goulm davet he cʼhlud. — (Anjela Duval, Bannwel-Noz, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 368)
Turc modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
davet cas absolu (accusatif : daveti)
- Réunion organisée dans le but de se distraire et de se rencontrer. Traduction : réception.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « davet [Prononciation ?] »