Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de reizh, avec le préfixe di-.

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif direizh
Comparatif direishocʼh
Superlatif direishañ
Exclamatif direishat
Mutation Forme
Non muté direizh
Adoucissante zireizh

direizh \ˈdiː.rɛjs\

  1. Anormal.
    • Betek an 20 a viz cʼhwevrer, ne cʼhoarvezas netra direizh. — (Daniel Defoe, Abrobin, traduit par Yeun ar Gow, Al Liamm, 1964, page 154)
      Jusqu’au 20 février, il ne se passa rien d’anormal.
  2. Désordonné.
  3. Immodéré.
  4. Injuste.
  5. Irrégulier, inexact.
  6. Sans loi.
    • [...] dao ! dao ! war an dud yaouank direizh, a-daolioù troadoù disglavieroù, ken e rankjont mont buan en oto-kirri en-dro, ha yao war-du Gwiglann adarre [...]. — (Yann Kerlann, Gwiglann, bro chelgenn, in Al Liamm, no 35, novembre–décembre 1952, page 44)
      Pan ! Pan ! sur les jeunes dépravés, à coups de manches de parapluies, si bien qu’ils durent monter rapidement dans l’autocar, et en route pour Guiclan de nouveau.

Dérivés modifier

Références modifier

  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 187a