Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de glav (« pluie »), avec le préfixe dis- et le suffixe -ier.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté disglavier disglavieroù
Adoucissante zisglavier zisglavieroù
Durcissante tisglavier tisglavieroù

disglavier \diz.ˈɡla.vjɛr\ masculin

  1. Parapluie.
    • Ho tisglavier ho poa prestet din decʼh ! Disoñjet em eus e rentañ deocʼh ! — (Roparz Hemon, Nenn Jani, Éditions Al Liamm, 1974, page 44)
      Votre parapluie que vous m’aviez prêté hier ! J’ai oublié de vous le rendre !
    • [...] dao ! dao ! war an dud yaouank direizh, a-daolioù troadoù disglavieroù, ken e rankjont mont buan en oto-kirri en-dro, ha yao war-du Gwiglann adarre [...]. — (Yann Kerlann, Gwiglann, bro chelgenn, in Al Liamm, no 35, novembre–décembre 1952, page 44)
      Pan ! Pan ! sur les jeunes dépravés, à coups de manches de parapluies, si bien qu’ils durent monter rapidement dans l’autocar, et en route pour Guiclan de nouveau.