Breton modifier

Étymologie modifier

Composé de madelezh (« bonté ») et de di-.

Nom commun modifier

divadelezh \di.va.ˈdeː.lɛs\ féminin

  1. Manque de bonté, méchanceté.
    • Da zistanañ e dammig mezh, ha da derriñ divadelezh an heol, ar skorn hag an avel, na muiocʼh ! — (Pedro Calderón de la Barca, Aotrou Maer Zalamea, traduit par Youenn Drezen, in Gwalarn, no 152-153, septembre-octobre 1942, page 469)
      Pour soulager sa honte, et pour apaiser la dureté du soleil, du gel et du vent, rien de plus.