Voir aussi : Klam, kłam

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée klam klammer klamst
Forme déclinée klamme klammere klamste

klam \klɑm\

  1. Moite.
    • Van het zweten heb ik klamme handen gekregen.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,0 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • Pays-Bas : écouter « klam [klɑm] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Déverbal de klamat.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif klam klamy
Génitif klamu klamů
Datif klamu klamům
Accusatif klam klamy
Vocatif klame klamy
Locatif klamu klamech
Instrumental klamem klamy

klam \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Illusion.
  2. Tromperie.

Dérivés modifier