Voir aussi : Staat

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Du néerlandais staat, lui-même du moyen néerlandais staet, lui-même provenant, par l'intermédiaire de l'ancien français estat, du latin stātus.

Nom commun modifier

staat \Prononciation ?\

  1. (Politique) État
  2. Manière d’être, état.
  3. Puissance, règne.

Synonymes modifier

manière d’être, état :

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du moyen néerlandais staet, lui-même provenant, par l'intermédiaire de l'ancien français estat, du latin stātus.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom staat staten
Diminutif staatje staatjes

staat \staːt\ masculin

  1. État, condition.
    • De staat van zijn gezondheid.
      L’état de sa santé.
    • In goede staat.
      En bon état.
    • Niet in staat.
      Incapable (de).
    • In staat stellen.
      Fournir l’occasion à, rendre à même.
    • In staat zijn om.
      Être en mesure, à même de.
    • In de staat waarin iets zich bevindt.
      En l’état.
    • In alle staten zijn <verontrust>.
      Être aux cent coups.
    • (Droit) In onverdeelde staat.
      En état d’indivision.
    • Uiterlijke staat.
      Êtat apparent.
  2. (Politique) État.
    • De lidstaten.
      Les États membres.
  3. État, relevé, liste
    • Een staat van onderdelen.
      Un relevé, une liste de pièces détachées.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]