Voir aussi : Winter

Étymologie

modifier
Du nom botanique Drimys winteri lui même du nom de William Winter (1521 - 1589) officier de la Royal Navy.[1] → voir Drimys winteri

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
winter winters
\Prononciation ?\

winter \Prononciation ?\ masculin

 
Un winter.
  1. (Pharmacie) Arbuste, nommé Drimys winteri ou Wintera aromatica, employée en pharmacie et en cuisine pour ses fruits nommés poivre de Chiloé et son écorce la cannelle de Magellan et dont le bois très dur est imputrescible.
    • Les écorces de winter, d’yèble, etc. — (Tarif des douanes de 1844)

Synonymes

modifier

Traductions

modifier

Références

modifier
  • [1] Georges Dujardin-Beaumetz, Les plantes médicinales indigènes et exotiques, Éd. Doin, 1889.


Étymologie

modifier
Du néerlandais winter.

Nom commun

modifier

winter

  1. Hiver.

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Du proto-germanique *wintruz, qui a également donné le norvégien vinter, l’islandais vetur, de l'indo-européen *wed-, humide

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
winter
\ˈwɪntə(ɹ)\
ou \ˈwɪn.ɚ\
winters
\ˈwɪntə(ɹ)z\
ou \ˈwɪn.ɚz\

winter (Royaume-Uni) \ˈwɪntə(ɹ)\, (États-Unis) \ˈwɪn.ɚ\

  1. Hiver.

Dérivés

modifier

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier
Saisons en anglais
printemps été automne hiver
spring summer autumn
fall
winter

Homophones

modifier

winter intransitif (Royaume-Uni) \ˈwɪntə(ɹ)\, (États-Unis) \ˈwɪn.ɚ\

  1. Hiverner, passer l’hiver.
    • Sir Eustace Pedler, the owner of the Mill House, is wintering on the Riviera. — (Agatha Christie, The Man in the Brown Suit, 1923, fin du chapitre 3)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • winter sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Étymologie

modifier
Voir le néerlandais winter.

Nom commun

modifier

winter

  1. Hiver.

Étymologie

modifier
Du proto-germanique *wintruz qui donne winter en anglais et Winter en allemand.

Nom commun

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Nom winter winters
Diminutif wintertje wintertjes

winter \Prononciation ?\ masculin

  1. Hiver.
    • In de winter.
      En hiver.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier
Saisons en néerlandais
printemps été automne hiver
lente zomer herfst winter

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Étymologie

modifier
Du proto-germanique *wintruz.

Nom commun

modifier

winter

  1. Hiver.