Voir aussi : TER, ţer, tér, -ter

Conventions internationales modifier

Symbole modifier

ter invariable

  1. (Linguistique) Code ISO 639-2 (alpha-3) du téréno.

Français modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Emprunté du latin ter (« trois fois »).

Adverbe modifier

Invariable
ter
\tɛʁ\

ter \tɛʁ\ invariable

  1. Une troisième fois.
    • D’autres Adverbes ſervent à compter combien de fois : ſemel, une fois ; bis, deux fois ; ter, trois fois ; &c. en françois, nous ſouſentendons ici quelques prépoſitions, pendant, pour, par trois fois ; quoties, combien de fois ; aliquoties, quelquefois ; quinquies, cinq fois ; censies, cent fois ; millies, mille fois ; iterum, denuò, encore ; ſæpe, crebro, ſouvent ; raro, rarement.
      D’autres ſont
      Adverbes de nombre ordinal : primo, premièrement ; ſecundo, ſecondement, en ſecond lieu ; ainſi des autres. — (L’Encyclopédie, tome premier, 1783, p. 93)
    • Note : On s’en sert pour indiquer qu’un passage d’une chanson doit être répété trois fois.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Adjectif modifier

Invariable
ter
\tɛʁ\

ter \tɛʁ\ invariable

  1. Se dit d’un numéro de maison, dans la même rue, répété une troisième fois.
    • Le 10, le 10 bis et le 10 ter.
  2. (Droit) Qualifie la troisième partie d’un article d’arrêté, de décret, ou loi.
    • Après l’article 775 bis, il est inséré un article 775 ter ainsi rédigé […] — (Article 14, Loi n° 2004-1484 du 30 décembre 2004 de finances pour 2005, République française)

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Traductions modifier

Prononciation modifier


Homophones modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références modifier

Ancien français modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

ter \Prononciation ?\ masculin

  1. Ter, troisième.
    • Ne nus muverum devant ter di — (Les voyages de saint Brandan, édition de F. Michel, p. 20)

Breton modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

ter \Prononciation ?\

  1. Limpide (eau).

Anagrammes modifier

Flamand occidental modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Forme de préposition modifier

ter

  1. (Sens incertain) ….

Références modifier

  • Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015, ISBN 9789030327479, page 1

Latin modifier

Étymologie modifier

Voyez tres.

Adverbe modifier

ter \Prononciation ?\

  1. Ter, trois fois, triplement.
    • Ianum Quirinum, semel atque iterum a condita urbe ante memoriam suam clausum, in multo breviore temporis spatio terra marique pace parta ter clusit.
      Le temple de Janus Quirinus, qui n’avait été fermé que deux fois avant lui [Auguste], depuis la fondation de Rome, le fut trois fois sous son règne, dans un bien moindre espace de temps. La paix était établie sur terre et sur mer.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Nombres en latin
Arabe numerus cardinalis ordinalis adverbium distributivus multiplicativus divisio collectivus circum monetarius
0 - nihil, nullus - - - - - - - -
1 I unus primus semel singuli simplex - unio - assis
2 II duo secundus bis bini duplex semis binio duitas dupondius
3 III tres tertius ter terni triplex triens ternio trias tressis
4 IV quattuor quartus quater quaterni quaduplex quadrans quaternio - quadrussis, quadrassis
5 V quinque quintus quinquies, quinquiens quini quintuplex, quincuplex - quinio - quinquessis
6 VI sex sextus sexies, sexiens seni sextuplex sextans senio - sexis
7 VII septem septimus septies, septiens septeni septuplex - - septas septussis
8 IX octo octavus octies, octiens octoni octuplex octans - octas octussis
9 IX novem nonus nonies, noniens noveni nonuplex - - - nonussis
10 X decem decimus decies, deciens deni decemplex, decuplex - - decas decussis
11 XI undecim undecimus undecies, undeciens undeni undecuplex - - - undecim aes
12 XII duodecim duodecimus duodecies, duodeciens duodeni duodecuplex uncia - duodecas duodecim aes
13 XIII tredecim tertius decimus tredecies, tredeciens terni deni, ternideni tredecuplex - - - -
14 XIV quattuordecim quartus decimus quattuordecies, quattuordeciens quaterni deni quattuordecuplex - - - -
15 XV quindecim quintus decimus quindecies, quindeciens quini deni, quindeni quindecuplex - - - -
16 XVI sedecim sextus decimus sedecies, sedeciens seni deni, senideni sedecuplex - - - -
17 XVII septendecim septimus decimus septendecies, septendeciens septeni deni septendecuplex - - - -
18 XVIII duodēvīgintī, octodecim duodēvīcēsimus duodevicies, duodeviciens duodeviceni duodevigentuplex - - - -
19 XIX undēvīgintī, novemdecim undēvīcēsimus undevicies, undeviciens undeviceni undevigentuplex - - - -
20 XX viginti vicēsimus vicies, viciens viceni vigintuplex - - - vicessis
21 XXI viginti unus, unus et viginti vicēsimus primus vicie(n)s semel viceni singuli vigintuplex simplex - - - -
28 XXVIII duodetriginta, viginti octo duodetricēsimus, vicēsimus octavus duodetricie(n)s, vicies octies duodetriceni, viceni octoni duodetrigintuplex, vigintuplex octuplex - - - -
29 XXIX undetriginta, viginti novem undetricēsimus, vicēsimus nonus undetricie(n)s, vicies nonies undetriceni, viceni noveni duodetrigintuplex, vigintuplex nonuplex - - - -
30 XXX triginta tricēsimus tricies, triciens triceni trigintuplex - - - tricessis
40 X quadrāginta quadrāgēsimus quadrāgies, quadrāgiens quadrāgeni quadrāgintuplex - - - quadragessis
50 L quīnquāginta quīnquāgēsimus quīnquāgies, quīnquāgiens quīnquāgeni quīnquāgintuplex - - - quinquagessis
60 LX sexāginta sexāgēsimus sexāgies, sexāgiens sexāgeni sexāgintuplex - - - sexagessis
70 LX septuāginta septuāgēsimus septuāgies, septuāgiens septuāgeni septuāgintuplex - - - septuagessis
80 LXXX octōginta octōgēsimus octōgies, octōgiens octōgeni octōgintuplex - - - octogessis
90 XC nōnāginta nōnāgēsimus nōnāgies, nōnāgiens nōnāgeni nōnāgintuplex - - - nonagessis
99 IC ou XCIX undecentum, nonaginta novem undecentēsimus undecentie(n)s undecenteni - - - - -
100 C centum centēsimus centies, centiens centeni centuplex - - centas centussis
101 CI centum unus centēsimus primus centie(n)s semel - - - - - -
200 CC ducenti ducentēsimus ducenties, ducentiens duceni ducentuplex - - - -
300 CCC trecenti trecentēsimus trecenties, trecentiens treceni trecentuplex - - - -
400 CD quadringenti quadringentēsimus quadringenties, quadringentiens quadringeni quadringentuplex - - - -
500 D quīngenti quīngentēsimus quīngenties, quīngentiens quīngeni quīngentuplex - - - -
600 DC sescenti sescentēsimus sescenties, sescentiens sesceni sescentuplex - - - -
700 DCC septingenti septingentēsimus septingenties, septingentiens septingeni septingentuplex - - - -
800 DCCC octingenti octingentēsimus octingenties, octingentiens octingeni octingentuplex - - - -
900 CM nōngenti nōngentēsimus nōngenties, nōngentiens nōngeni nōngentuplex - - - -
1 000 M mile, mille millēsimus millies, milies, milliens, miliens mileni milliplex - - - -
2 000 MM duo millia - - - - - - - -


Références modifier

Lepki modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

ter \Prononciation ?\

  1. Eau.

Synonymes modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Contraction de te et der.

Forme de préposition modifier

ter \Prononciation ?\

  1. Ne s’emploie que devant des substantifs.
    • ter compensatie
      à titre de compensation
    • ter onderzoek
      à des fins d’analyse, de recherche
    • ter gelegenheid van
      à l’occasion de
    • ter beschikking stellen
      mettre à disposition
    • ter inzage
      pour consultation, en communication
    • ter nagedachtenis aan, van iemand
      en mémoire de quelqu’un

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 89,6 % des Flamands,
  • 94,5 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Portugais modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Du latin tenere

Verbe modifier

ter \ˈteɾ\ 2e groupe (voir la conjugaison)

  1. Tenir.
  2. Posséder, détenir.
  3. Avoir.
  4. Accoucher.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Turc modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

ter \teɾ\

  1. Sueur.

Prononciation modifier

Tussentaal modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom modifier

ter \Prononciation ?\

  1. (Sens incertain) ….

Références modifier