ὀλοφώιος

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de ὀλοός, oloós (« destructif »), φῶς, phôs (« lumière ») et -ιος, -ios, la seconde partie du radical est obscure.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ὀλοφώιος		ὀλοφώιος		ὀλοφώιον
vocatif		ὀλοφώιε		ὀλοφώιε		ὀλοφώιον
accusatif		ὀλοφώιον		ὀλοφώιον		ὀλοφώιον
génitif		ὀλοφώιου		ὀλοφώιου		ὀλοφώιου
datif		ὀλοφώιῳ		ὀλοφώιῳ		ὀλοφώιῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ὀλοφώιω		ὀλοφώιω		ὀλοφώιω
vocatif		ὀλοφώιω		ὀλοφώιω		ὀλοφώιω
accusatif		ὀλοφώιω		ὀλοφώιω		ὀλοφώιω
génitif		ὀλοφώιοιν		ὀλοφώιοιν		ὀλοφώιοιν
datif		ὀλοφώιοιν		ὀλοφώιοιν		ὀλοφώιοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ὀλοφώιοι		ὀλοφώιοι		ὀλοφώια
vocatif		ὀλοφώιοι		ὀλοφώιοι		ὀλοφώια
accusatif		ὀλοφώιους		ὀλοφώιους		ὀλοφώια
génitif		ὀλοφώιων		ὀλοφώιων		ὀλοφώιων
datif		ὀλοφώιοις		ὀλοφώιοις		ὀλοφώιοις

ὀλοφώιος, olophôios *\Prononciation ?\

1. Pernicieux, destructif, létal.
   • ὀλοφώια εἰδώς — (Odyssée)

Synonymes

• ὀλοόφρων