Conjugaison:arabe/صَفَّرَ

Voir aussi

• Conjugaison:arabe.

Conjugaisons principales de صَفَّرَ

صَفَّرَ (Saf²ara) /sˁaf.fa.ra/ : siffler ; jaunir ; vider — inaccompli : يُصَفِّرُ (yuSaf²iru) ; nom d'agent (participe actif) : مُصَفِّرٌ (muSaf²irũ).

Passif : صُفِّرَ (Suf²ira), inaccompli : يُصَفَّرُ (yuSaf²aru) ; qualificatif de l'objet (participe passif) : مُصَفَّرٌ (muSaf²arũ).

Nom d'action : تَصْفِيرٌ (taSfîrũ).

Accompli

accompli	singulier	duel	pluriel
1re personne	صَفَّرْتُ (sˁaf.far.tu) j’ai vidé	صَفَّرْنَا (sˁaf.far.naː) nous avons vidé
2e personne du masculin	صَفَّرْتَ (sˁaf.far.ta) tu (masculin) as vidé	صَفَّرْتُمَا (sˁaf.far.tu.maː) vous deux avez vidé	صَفَّرْتُمْ (sˁaf.far.tum) vous tous avez vidé
2e personne du féminin	صَفَّرْتِ (sˁaf.far.ti) tu (féminin) as vidé		صَفَّرْتُنَّ (sˁaf.far.tun.na) vous toutes avez vidé
3e personne du masculin	صَفَّرَ (sˁaf.fa.ra) il a vidé	صَفَّرَا (sˁaf.fa.raː) eux deux ont vidé	صَفَّرُو (sˁaf.fa.ruː) eux tous ont vidé
3e personne du féminin	صَفَّرَتْ (sˁaf.fa.rat) elle a vidé	صَفَّرَتَا (sˁaf.fa.ra.taː) elles deux ont vidé	صَفَّرْنَ (sˁaf.far.na) elles toutes ont vidé

Inaccompli

inaccompli	singulier	duel	pluriel
1re personne	أُصَفِّرُ (ʔu.sˁaf.fi.ru) je vais vider	نُصَفِّرُ (nu.sˁaf.fi.ru) nous allons vider
2e personne du masculin	تُصَفِّرُ (tu.sˁaf.fi.ru) tu (masculin) vas vider	تُصَفِّرَانِ (tu.sˁaf.fi.raː.ni) vous deux allez vider	تُصَفِّرُونَ (tu.sˁaf.fi.ruː.na) vous allez tous vider
2e personne du féminin	تُصَفِّرِينَ (tu.sˁaf.fi.riː.na) tu (féminin) vas vider		تُصَفِّرْنَ (tu.sˁaf.fir.na) vous allez toutes vider
3e personne du masculin	يُصَفِّرُ (ju.sˁaf.fi.ru) il va vider	يُصَفِّرَانِ (ju.sˁaf.fi.raː.ni) eux deux vont vider	يُصَفِّرُونَ (ju.sˁaf.fi.ruː.na) ils vont tous vider
3e personne du féminin	تُصَفِّرُ (tu.sˁaf.fi.ru) elle va vider	تُصَفِّرَانِ (tu.sˁaf.fi.raː.ni) elles deux vont vider	يُصَفِّرْنَ (ju.sˁaf.fir.na) elles vont toutes vider

Impératif

impératif	singulier	duel	pluriel
2e personne du masculin	صَفِّرْ (sˁaf.fir) tu (masculin) dois vider	صَفِّرَا (sˁaf.fi.raː) vous deux devez vider	صَفِّرُو (sˁaf.fi.ruː) vous tous devez vider
2e personne du féminin	صَفِّرِي (sˁaf.fi.riː) tu (féminin) dois vider		صَفِّرْنَ (sˁaf.fir.na) vous toutes devez vider

Conjugaisons secondaires

Impératif				Accompli			Inaccompli						صَفَّرَ
énergique ii	énergique i	Impératif		passif	actif		Emphatique	Apocopé	Subjonctif	Passif	Actif
				صُفِّرْتُ	صَفَّرْتُ		أُصَفِّرَنَّ	أُصَفِّرْ	أُصَفِّرَ	أُصَفَّرُ	أُصَفِّرُ		1S أَنَا (anâ)
				صُفِّرْنَا	صَفَّرْنَا		نُصَفِّرَنَّ	نُصَفِّرْ	نُصَفِّرَ	نُصَفَّرُ	نُصَفِّرُ		1P نَحْنُ (naHnu)
صَفِّرَنْ	صَفِّرَنَّ	صَفِّرْ		صُفِّرْتَ	صَفَّرْتَ		تُصَفِّرَنَّ	تُصَفِّرْ	تُصَفِّرَ	تُصَفَّرُ	تُصَفِّرُ		2MS أَنْتَ (anta)
	صَفِّرَانَّ	صَفِّرَا		صُفِّرْتُمَا	صَفَّرْتُمَا		تُصَفِّرَانِّ	تُصَفِّرَا	تُصَفِّرَا	تُصَفَّرَانِ	تُصَفِّرَانِ		2D أَنْتُمَا (antumâ)
صَفِّرُنْ	صَفِّرُنَّ	صَفِّرُو		صُفِّرْتُمْ	صَفَّرْتُمْ		تُصَفِّرُنَّ	تُصَفِّرُو	تُصَفِّرُو	تُصَفَّرُونَ	تُصَفِّرُونَ		2MP أَنْتُمْ (antum)
صَفِّرِنْ	صَفِّرِنَّ	صَفِّرِي		صُفِّرْتِ	صَفَّرْتِ		تُصَفِّرِنَّ	تُصَفِّرِي	تُصَفِّرِي	تُصَفَّرِينَ	تُصَفِّرِينَ		2FS أَنْتِ (anti)
	صَفِّرَانِّ	صَفِّرَا		صُفِّرْتُمَا	صَفَّرْتُمَا		تُصَفِّرَانَّ	تُصَفِّرَا	تُصَفِّرَا	تُصَفَّرَانِ	تُصَفِّرَانِ		2D أَنْتُمَا (antumâ)
	صَفِّرْنَانِّ	صَفِّرْنَ		صُفِّرْتُنَّ	صَفَّرْتُنَّ		تُصَفِّرْنَانَّ	تُصَفِّرْنَ	تُصَفِّرْنَ	تُصَفَّرْنَ	تُصَفِّرْنَ		2FP أَنْتُنَّ (antunna)
				صُفِّرَ	صَفَّرَ		يُصَفِّرَنَّ	يُصَفِّرْ	يُصَفِّرَ	يُصَفَّرُ	يُصَفِّرُ		3MS هُوَ (huwa)
				صُفِّرَا	صَفَّرَا		يُصَفِّرَانِّ	يُصَفِّرَا	يُصَفِّرَا	يُصَفَّرَانِ	يُصَفِّرَانِ		3MD هُمَا (humâ)
				صُفِّرُو	صَفَّرُو		يُصَفِّرُنَّ	يُصَفِّرُو	يُصَفِّرُو	يُصَفَّرُونَ	يُصَفِّرُونَ		3MP هُمْ (hum)
				صُفِّرَتْ	صَفَّرَتْ		تُصَفِّرَنَّ	تُصَفِّرْ	تُصَفِّرَ	تُصَفَّرُ	تُصَفِّرُ		3FS هِيَ (hiya)
				صُفِّرَتَا	صَفَّرَتَا		تُصَفِّرَانَّ	تُصَفِّرَا	تُصَفِّرَا	تُصَفَّرَانِ	تُصَفِّرَانِ		3FD هُمَا (humâ)
				صُفِّرْنَ	صَفَّرْنَ		يُصَفِّرْنَانَّ	يُصَفِّرْنَ	يُصَفِّرْنَ	يُصَفَّرْنَ	يُصَفِّرْنَ		3FP هُنَّ (hunna)