Conjugaison en espagnol
irritar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

irritar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

modifier

Indicatif

modifier
Présent
(yo)   irrito [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 irritas
 irritás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irrita [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he irritado [e]
(tú/vos)   has irritado [as]
(él/ella/Ud.)   ha irritado [a]
(nosotros-as)   hemos irritado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis irritado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han irritado [an]
Imparfait
(yo)   irritaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   irritabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irritaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había irritado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías irritado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había irritado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos irritado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais irritado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían irritado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   irrité [Prononciation ?]
(tú/vos)   irritaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irritó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube irritado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste irritado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo irritado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos irritado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis irritado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron irritado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   irritaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   irritarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irritará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré irritado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás irritado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá irritado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos irritado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis irritado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán irritado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

modifier
Présent
(yo)   irritaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   irritarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irritaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría irritado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías irritado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría irritado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos irritado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais irritado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían irritado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   irrite [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 irrites
 irrités
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irrite [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irriten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya irritado [ˈa.ja]
(tú/vos)   hayas irritado [ˈa.jas]
(él/ella/Ud.)   haya irritado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos irritado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis irritado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan irritado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   irritara [Prononciation ?]
(tú/vos)   irritaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irritara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera irritado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras irritado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera irritado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos irritado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais irritado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran irritado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   irritase [Prononciation ?]
(tú/vos)   irritases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irritase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese irritado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses irritado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese irritado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos irritado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis irritado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen irritado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   irritare [Prononciation ?]
(tú/vos)   irritares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   irritare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   irritareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   irritaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere irritado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres irritado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere irritado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos irritado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis irritado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren irritado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

modifier
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 irrita
 irritá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   irrite [Prononciation ?]
(nosostros-as)   irritemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   irritad [Prononciation ?]
(ustedes)   irriten [Prononciation ?]