Ancien français modifier

Étymologie modifier

Emprunt au latin doctor.

Nom commun modifier

doctor *\Prononciation ?\ masculin

  1. Docteur, enseignant.
  2. Personne instruite ; savant.

Variantes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin doctor.

Nom commun modifier

doctor masculin

  1. Docteur.

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin doctor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
doctor
\ˈdɒk.tə\
ou \ˈdɑk.tɚ\
doctors
\ˈdɒk.təz\
ou \ˈdɑk.tɚz\

doctor \ˈdɒk.tə(ɹ)\ (Royaume-Uni), \ˈdɑk.tɚ\ (États-Unis)

  1. Médecin, docteur.
    • After a brief, appalled glance at Lydia, Mrs Molesworth (Lil) sat down on a corner of the sofa and asked the doctor a question about the imminent agricultural show designed to exclude Lydia from the conversation, to reveal her close knowledge of this event and therefore to illustrate her important position in the local community. — (Alice Thomas Ellis, Unexplained Laughter, 2012)
  2. (Éducation) Docteur.

Dérivés modifier

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to doctor
\ˈdɒk.tə\ ou \ˈdɑk.tɚ\
Présent simple,
3e pers. sing.
doctors
\ˈdɒk.təz\ ou \ˈdɑk.tɚz\
Prétérit doctored
\ˈdɒk.təd\ ou \ˈdɑk.tɚd\
Participe passé doctored
\ˈdɒk.təd\ ou \ˈdɑk.tɚd\
Participe présent doctoring
\ˈdɒk.tə.ɹɪŋ\ ou \ˈdɑk.tɚ.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

doctor \ˈdɒk.tə(ɹ)\ (Royaume-Uni), \ˈdɑk.tɚ\ (États-Unis)

  1. Soigner.
  2. Falsifier.
    • Passport had been doctored by the gang and was destined for a fugitive criminal — Le passeport a été falsifié par le gang et devait servir à un criminel en fuite.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  3. Empoisonner.
    • Two hundred years later, Catherine de Medici gave Henry of Navarre a book which had been heavily doctored with arsenic. Deux cents ans plus tard, Catherine de Medicis donna à Henry de Navarre un livre copieusement empoisonné à l’arsenic. — (David Bailin,Alexander Love, Cosmology in gauge field theory and string theory, Éditeur CRC Press, 2004)

Prononciation modifier

Catalan modifier

Étymologie modifier

Du latin doctor.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin doctor
\Prononciation ?\
doctors
\Prononciation ?\
Féminin doctora
\Prononciation ?\
doctores
\Prononciation ?\

doctor masculin

  1. (Éducation) Docteur.
  2. (Populaire) Docteur, médecin.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin doctor (« celui qui enseigne »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
Masculin doctor
\dok.toɾ\
doctores
\dok.toɾes\
Féminin doctora
\dok.toɾa\
doctoras
\dok.toɾas\

doctor masculin

  1. (Courant) Médecin
  2. (Éducation) Docteur.

Prononciation modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Déverbal de doceo (« enseigner »), dérivé de doctum, avec le suffixe -tor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif doctŏr doctŏrēs
Vocatif doctŏr doctŏrēs
Accusatif doctŏrem doctŏrēs
Génitif doctŏris doctŏrum
Datif doctŏrī doctŏribus
Ablatif doctŏrĕ doctŏribus

doctŏr \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : doctrix)

  1. Maître, celui qui enseigne.

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin doctor.

Nom commun modifier

doctor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : doctores)

  1. Docteur.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 87,2 % des Flamands,
  • 89,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin doctor.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
doctor
\dutˈtu\
doctors
\dutˈtus\

doctor [dutˈtu] (graphie normalisée) masculin

  1. (Éducation) Docteur.
  2. (Populaire) Docteur, médecin.

Apparentés étymologiques modifier

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Références modifier

Roumain modifier

Étymologie modifier

Du latin doctor.

Nom commun modifier

masculin Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
doctor doctorul doctori doctorii
Datif
Génitif
doctor doctorului doctori doctorilor
Vocatif doctore doctorilor

doctor \dok.ˈtoɾ\

  1. Docteur, médecin.

Synonymes modifier

Prononciation modifier