Voir aussi : köken

Frison modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

koken \Prononciation ?\

  1. Cuisine.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin coquere de même sens.

Verbe modifier

koken \ˈkoː.kə(n)\ intransitif ou transitif

Présent Prétérit
ik kook kookte
jij kookt
hij, zij, het kookt
wij koken kookten
jullie koken
zij koken
u kookt kookte
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben kokend gekookt
  1. (Transitif) Cuire, cuisiner, faire la cuisine.
    • Een buurvrouw kookte voor hem.
      Une voisine lui faisait la cuisine.
  2. (Intransitif), (Ergatif) Bouillir.
    • Het water kookt.
      L’eau bout.
  3. (Intransitif) (Sens figuré) Bouillonner, bouillir
    • Van woede koken.
      Bouillir de colère.

Synonymes modifier

cuire
bouillir
bouillonner

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]