Néerlandais modifier

Étymologie modifier

A rapprocher de l'allemand liegen et de l'anglais lie, de même sens.

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik lig lag
jij ligt
hij, zij, het ligt
wij liggen lagen
jullie liggen
zij liggen
u ligt lag
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben liggend gelegen

liggen \lɪ.ɣǝ:\ intransitif

  1. Être étendu, être couché.
    • blijven liggen
      rester couché
    • dat bed ligt zacht
      ce lit est doux
  2. Se trouver, être.
    • goederen die blijven liggen
      des marchandises qui restent en souffrance
  3. ~ aan: Tenir (à).
    • de storing ligt aan de slechte werking van de computer
      la panne est due au dysfonctionnement de l’ordinateur

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « liggen [lɪ.ɣǝ:] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « liggen [Prononciation ?] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Same du Nord modifier

Forme de verbe modifier

liggen /ˈliɡːen/

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de ligget.
  2. Thème négatif au prétérit de l’indicatif de ligget.
  3. Participe passé de ligget.