mona
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
mona \Prononciation ?\ |
mones \Prononciation ?\ |
mona \Prononciation ?\ féminin
Synonymes
modifierPrononciation
modifier- Barcelone (Espagne) : écouter « mona [Prononciation ?] »
Anagrammes
modifierÉtymologie
modifierAdjectif
modifierPrononciation
modifier- France (Toulouse) : écouter « mona [Prononciation ?] »
Anagrammes
modifierVoir aussi
modifierRéférences
modifier- mona sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- mona sur le site Reta-vortaro.de (RV)
Étymologie
modifier- Racine inventée arbitrairement[1].
Nom commun
modifierPrononciation
modifier- France : écouter « mona [ˈmɔna] »
Anagrammes
modifierRéférences
modifier- « mona », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifiermona \Prononciation ?\ féminin
- (Agriculture) Gerbe.
Notes
modifier- Forme et orthographe du dialecte surmiran.
Références
modifier- Ambros Sonder, Mena Grisch, Vocabulari da Surmeir. Rumantsch-tudestg, tudestg-rumantsch, Leia Rumantscha, Coire, 1970