Voir aussi : tennan

Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de tenn, avec le suffixe -añ.
Du moyen breton tennaff[1].
À comparer avec les verbes tynnu en gallois, tenna en cornique (sens identique).

Verbe modifier

Mutation Infinitif
Non muté tennañ
Adoucissante dennañ
Spirante zennañ

tennañ \ˈtɛnːã\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), base verbale tenn- (pronominal : en em dennañ)

  1. Tirer (divers sens).
    • — Mat neuze, kabiten, eme an eilmestr, me a ya da zibabañ daou-c’hant den ha ne greno ket o dorn evit tennañ war goueriaded Sant-Tegoneg. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 121)
      — Bon alors, capitaine, dit le second maître, je vais choisir deux cents hommes dont la main ne tremblera pas pour tirer sur les paysans de Saint-Thégonnec. »
  2. Retirer.
  3. Soutirer.
  4. Arracher, extraire (des dents, des racines).
  5. Oter (des vêtements).
  6. (Pronominal) Se retirer, se défiler, décamper.
    • Kement hini n’edo ket o chom e kêr Lesneven, a en em dennas d’ar gêr buanañ ma cʼhellas. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, pages 138-139)
      Tous ceux qui n’habitaient à Lesneven filèrent chez eux le plus vite possible.
    • P’en deus savet Barnet Litvinoff e levr, e oa Ben Gourion o paouez en em dennañ kuit eus ar vuhez politikel. — (Per Denez, Al levrioù, in Al Liamm, no 56, mai–juin 1956, page 69)
      Quand Barnet Litvinoff a écrit son livre, Ben Gourion venait de se retirer de la vie politique.
  7. (Pronominal) Se débrouiller, s’en sortir, s’en tirer.
    • En em dennañ a ran ar gwellañ ma cʼhellan, [...] — (Henri Ghéon, Torfed ar frer Juniper, traduit par Jakez Riou, in Pemp pezh-cʼhoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 129)
      Je me débrouille du mieux que je peux.

Dérivés modifier

Variantes dialectales modifier

Forme d’adjectif modifier

Mutation Forme
Non muté tennañ
Adoucissante dennañ

tennañ \ˈtɛnːã\

  1. Superlatif de tenn.

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499