Voir aussi : αυθάδης

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

De αὐτός, autós (« soi-même ») et ἥδομαι, hếdomai (« avoir du plaisir »).

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif αὐθάδης αὐθάδης αὐθάδες
vocatif αὐθάδες αὐθάδες αὐθάδες
accusatif αὐθάδη αὐθάδη αὐθάδες
génitif αὐθάδους αὐθάδους αὐθάδους
datif αὐθάδει αὐθάδει αὐθάδει
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif αὐθάδει αὐθάδει αὐθάδει
vocatif αὐθάδει αὐθάδει αὐθάδει
accusatif αὐθάδει αὐθάδει αὐθάδει
génitif αὐθάδοιν αὐθάδοιν αὐθάδοιν
datif αὐθάδοιν αὐθάδοιν αὐθάδοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif αὐθάδεις αὐθάδεις αὐθάδη
vocatif αὐθάδεις αὐθάδεις αὐθάδη
accusatif αὐθάδεις αὐθάδεις αὐθάδη
génitif αὐθάδων αὐθάδων αὐθάδων
datif αὐθάδεσι(ν) αὐθάδεσι(ν) αὐθάδεσι(ν)

αὐθάδης, authádês *\a͜u.ˈtʰa.dɛːs\

  1. Insolent.

Références modifier