ελληνικός

Voir aussi : ἑλληνικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien ἑλληνικός, hellênikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ελληνικός		ελληνική		ελληνικό
génitif		ελληνικού		ελληνικής		ελληνικού
accusatif		ελληνικό		ελληνική		ελληνικό
vocatif		ελληνικέ		ελληνική		ελληνικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ελληνικοί		ελληνικές		ελληνικά
génitif		ελληνικών		ελληνικών		ελληνικών
accusatif		ελληνικούς		ελληνικές		ελληνικά
vocatif		ελληνικοί		ελληνικές		ελληνικά

ελληνικός (ellinikós) \ɛ.li.ni.ˈkɔs\

1. Grec.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• νεοελληνικός

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ελληνικός)