κεραυνοβόλος

Grec

Étymologie

Du grec ancien κεραυνοβόλος, keraunobólos.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κεραυνοβόλος		κεραυνοβόλα		κεραυνοβόλο
génitif		κεραυνοβόλου		κεραυνοβόλας		κεραυνοβόλου
accusatif		κεραυνοβόλο		κεραυνοβόλα		κεραυνοβόλο
vocatif		κεραυνοβόλε		κεραυνοβόλα		κεραυνοβόλο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κεραυνοβόλοι		κεραυνοβόλες		κεραυνοβόλα
génitif		κεραυνοβόλων		κεραυνοβόλων		κεραυνοβόλων
accusatif		κεραυνοβόλους		κεραυνοβόλες		κεραυνοβόλα
vocatif		κεραυνοβόλοι		κεραυνοβόλες		κεραυνοβόλα

κεραυνοβόλος (keravnovólos) \ce.ɾav.noˈvo.los\

1. Foudroyant.

Dérivés

• κεραυνοβόλος έρωτας (« coup de foudre »)

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de κεραυνός, keraunós (« tonnerre ») et de βολή, bolḗ (« coup »).

Adjectif

κεραυνοβόλος, keraunobólos *\Prononciation ?\

1. Foudroyant.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• κεραυνόβολος (« foudroyé »)

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : κεραυνοβόλος

Références

• « κεραυνοβόλος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage