νυκτέριος

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de νύκτερος, nútkeros (« de nuit »), avec le suffixe -ιος, -ios.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νυκτέριος		νυκτέριη		νυκτέριον
vocatif		νυκτέριε		νυκτέριη		νυκτέριον
accusatif		νυκτέριον		νυκτέριην		νυκτέριον
génitif		νυκτέριου		νυκτέριης		νυκτέριου
datif		νυκτέριῳ		νυκτέριῃ		νυκτέριῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νυκτέριω		νυκτέρια		νυκτέριω
vocatif		νυκτέριω		νυκτέρια		νυκτέριω
accusatif		νυκτέριω		νυκτέρια		νυκτέριω
génitif		νυκτέριοιν		νυκτέριαιν		νυκτέριοιν
datif		νυκτέριοιν		νυκτέριαιν		νυκτέριοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νυκτέριοι		νυκτέριαι		νυκτέρια
vocatif		νυκτέριοι		νυκτέριαι		νυκτέρια
accusatif		νυκτέριους		νυκτέριας		νυκτέρια
génitif		νυκτέριων		νυκτέριων		νυκτέριων
datif		νυκτέριοις		νυκτέριαις		νυκτέριοις

νυκτέριος, nuktérios

1. De nuit, nocturne.

Synonymes

• νυκτερινός

Références

• « νυκτέριος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage