οἰφόλης
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du verbe οἴφω, oíphô (« copuler »).
Adjectif modifier
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | οἰφόλης | οἰφόλης | οἰφόλες | |||
| vocatif | οἰφόλες | οἰφόλες | οἰφόλες | |||
| accusatif | οἰφόλη | οἰφόλη | οἰφόλες | |||
| génitif | οἰφόλους | οἰφόλους | οἰφόλους | |||
| datif | οἰφόλει | οἰφόλει | οἰφόλει | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | οἰφόλει | οἰφόλει | οἰφόλει | |||
| vocatif | οἰφόλει | οἰφόλει | οἰφόλει | |||
| accusatif | οἰφόλει | οἰφόλει | οἰφόλει | |||
| génitif | οἰφόλοιν | οἰφόλοιν | οἰφόλοιν | |||
| datif | οἰφόλοιν | οἰφόλοιν | οἰφόλοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | οἰφόλεις | οἰφόλεις | οἰφόλη | |||
| vocatif | οἰφόλεις | οἰφόλεις | οἰφόλη | |||
| accusatif | οἰφόλεις | οἰφόλεις | οἰφόλη | |||
| génitif | οἰφόλων | οἰφόλων | οἰφόλων | |||
| datif | οἰφόλεσι(ν) | οἰφόλεσι(ν) | οἰφόλεσι(ν) | |||
οἰφόλης, oiphólês *\o͜ɪ.ˈpʰo.lɛːs\