συμβατός

Grec

Étymologie

Du grec ancien συμβατός, sumbatós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συμβατός		συμβατή		συμβατό
génitif		συμβατού		συμβατής		συμβατού
accusatif		συμβατό		συμβατή		συμβατό
vocatif		συμβατέ		συμβατή		συμβατό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συμβατοί		συμβατές		συμβατά
génitif		συμβατών		συμβατών		συμβατών
accusatif		συμβατούς		συμβατές		συμβατά
vocatif		συμβατοί		συμβατές		συμβατά

συμβατός (simvatós) \siɱ.va.ˈtɔs\

1. Compatible.

Grec ancien

Étymologie

Participe passé adjectivé de συμβαίνω, sumbaínô (« arriver ensemble, se produire »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συμβατός		συμβατή		συμβατόν
vocatif		συμβατέ		συμβατή		συμβατόν
accusatif		συμβατόν		συμβατήν		συμβατόν
génitif		συμβατοῦ		συμβατῆς		συμβατοῦ
datif		συμβατῷ		συμβατῇ		συμβατῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συμβατώ		συμβατά		συμβατώ
vocatif		συμβατώ		συμβατά		συμβατώ
accusatif		συμβατώ		συμβατά		συμβατώ
génitif		συμβατοῖν		συμβαταῖν		συμβατοῖν
datif		συμβατοῖν		συμβαταῖν		συμβατοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συμβατοί		συμβαταί		συμβατά
vocatif		συμβατοί		συμβαταί		συμβατά
accusatif		συμβατούς		συμβατάς		συμβατά
génitif		συμβατῶν		συμβατῶν		συμβατῶν
datif		συμβατοῖς		συμβαταῖς		συμβατοῖς

συμβατός, sumbatós \sym.ba.ˈtos\

1. Ce qui arrive.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage