ἀνδρόγυνος

Voir aussi : ανδρόγυνος

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

 Composé de ἀνήρ, anḗr (« homme ») et de γυνή, gynḗ (« femme »).

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἀνδρόγυνος ἀνδρόγυνος ἀνδρόγυνον
vocatif ἀνδρόγυνε ἀνδρόγυνε ἀνδρόγυνον
accusatif ἀνδρόγυνον ἀνδρόγυνον ἀνδρόγυνον
génitif ἀνδρογύνου ἀνδρογύνου ἀνδρογύνου
datif ἀνδρογύν ἀνδρογύν ἀνδρογύν
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἀνδρογύνω ἀνδρογύνω ἀνδρογύνω
vocatif ἀνδρογύνω ἀνδρογύνω ἀνδρογύνω
accusatif ἀνδρογύνω ἀνδρογύνω ἀνδρογύνω
génitif ἀνδρογύνοιν ἀνδρογύνοιν ἀνδρογύνοιν
datif ἀνδρογύνοιν ἀνδρογύνοιν ἀνδρογύνοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἀνδρόγυνοι ἀνδρόγυνοι ἀνδρόγυνα
vocatif ἀνδρόγυνοι ἀνδρόγυνοι ἀνδρόγυνα
accusatif ἀνδρογύνους ἀνδρογύνους ἀνδρόγυνα
génitif ἀνδρογύνων ἀνδρογύνων ἀνδρογύνων
datif ἀνδρογύνοις ἀνδρογύνοις ἀνδρογύνοις

ἀνδρόγυνος, andrógynos

  1. Commun aux deux sexes.
  2. (Substantivement)
    1. Qui participe des deux sexes, hermaphrodite.
    2. Homme efféminé d’où débauché ou femme débauchée à la façon d’un homme.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Prononciation modifier

Références modifier