abati
Breton Modifier
Étymologie Modifier
- Du moyen breton abaty[1][2], Composé de abad (« abbé ») et de ti (« maison »).
- À comparer avec les mots abaty en gallois, abatty en cornique (sens identique).
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
abati | abatioù |
abati \aˈbatː.i\ masculin
- (Construction) (Religion) Abbaye.
Vocabulaire apparenté par le sens Modifier
Dérivés Modifier
Prononciation Modifier
- Nantes (France) : écouter « abati [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi Modifier
- abati sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références Modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 45a
Italien Modifier
Forme de nom commun 1 Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
abate \a.ˈba.te\ |
abati \a.ˈba.ti\ |
abati \a.ˈba.ti\ masculin
- Pluriel de abate.
Forme de nom commun 2 Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
abato \a.ˈba.to\ |
abati \a.ˈba.ti\ |
abati \a.ˈba.ti\ masculin
- Pluriel de abato.
Prononciation Modifier
- Monopoli (Italie) : écouter « abati [Prononciation ?] »
Anagrammes Modifier
Letton Modifier
Forme de nom commun 1 Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | abats | abati |
Accusatif | abatu | abatus |
Génitif | abata | abatu |
Datif | abatam | abatiem |
Instrumental | abatu | abatiem |
Locatif | abatā | abatos |
Vocatif | abats | abati |
abati \Prononciation ?\ masculin
Forme de nom commun 2 Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | abate | abates |
Accusatif | abati | abates |
Génitif | abates | abatu |
Datif | abatei | abatēm |
Instrumental | abati | abatēm |
Locatif | abatē | abatēs |
Vocatif | abate | abates |
abati \Prononciation ?\
Portugais Modifier
Forme de verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe abater | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | eu abati | |
Impératif | Présent | |
(2e personne du pluriel) abati | ||
abati \ɐ.bɐ.tˈi\ (Lisbonne) \a.ba.tʃˈi\ (São Paulo)