BondskaModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adverbe Modifier

ofta \Prononciation ?\

  1. Souvent.

NotesModifier

Ce mot utilise la notation d’un linguiste car la langue ne dispose pas d’un alphabet officiel.

RéférencesModifier

EspérantoModifier

ÉtymologieModifier

De ofte (« souvent ») et -a (terminaison des adjectifs).

Adjectif Modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ofta
\ˈof.ta\
oftaj
\ˈof.taj\
Accusatif oftan
\ˈof.tan\
oftajn
\ˈof.tajn\

ofta \ˈof.ta\

  1. Fréquent.
    • (Antaŭparolo) …kaj malgraŭ oftaj tentoj kaj delogoj li neniam permesis al si (almenaŭ konscie) eĉ la plej malgrandan pekon kontraŭ tiuj ĉi leĝoj;
      … et malgré de fréquentes tentations et attirances, il ne se permît jamais (du moins consciemment) même le plus petit péché contre ces lois-ci;
    • (Antaŭparolo) … por ke li bone ellernu kaj per ofta enrigardado konstante memorigadu al si, kio en nia lingvo estas oficiala kaj netuŝebla, …
      pour qu’il apprenne à fond et par fréquent regard à l’intérieur, se rappelle de manière constante, ce qui, dans notre langue, est officiel et intouchable, …

AntonymesModifier

PrononciationModifier

AnagrammesModifier

IdoModifier

ÉtymologieModifier

De l’espéranto.

Adjectif Modifier

ofta \ˈɔf.ta\

  1. Fréquent.
  2. Répété.

AnagrammesModifier

SuédoisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adverbe Modifier

ofta

  1. Beaucoup, fréquemment, souvent.

PrononciationModifier

Prononciation manquante. (Ajouter)