γραφικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien γραφικός, graphikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γραφικός		γραφική		γραφικό
génitif		γραφικού		γραφικής		γραφικού
accusatif		γραφικό		γραφική		γραφικό
vocatif		γραφικέ		γραφική		γραφικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γραφικοί		γραφικές		γραφικά
génitif		γραφικών		γραφικών		γραφικών
accusatif		γραφικούς		γραφικές		γραφικά
vocatif		γραφικοί		γραφικές		γραφικά

γραφικός, grafikós \ɣɾa.fi.ˈkɔs\

1. Graphique.

Grec ancien

Étymologie

Dérivé de γραφή, graphê (« écriture »), avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γραφικός		γραφική		γραφικόν
vocatif		γραφικέ		γραφική		γραφικόν
accusatif		γραφικόν		γραφικήν		γραφικόν
génitif		γραφικοῦ		γραφικῆς		γραφικοῦ
datif		γραφικῷ		γραφικῇ		γραφικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γραφικώ		γραφικά		γραφικώ
vocatif		γραφικώ		γραφικά		γραφικώ
accusatif		γραφικώ		γραφικά		γραφικώ
génitif		γραφικοῖν		γραφικαῖν		γραφικοῖν
datif		γραφικοῖν		γραφικαῖν		γραφικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γραφικοί		γραφικαί		γραφικά
vocatif		γραφικοί		γραφικαί		γραφικά
accusatif		γραφικούς		γραφικάς		γραφικά
génitif		γραφικῶν		γραφικῶν		γραφικῶν
datif		γραφικοῖς		γραφικαῖς		γραφικοῖς

γραφικός, graphikós *\Prononciation ?\

1. Qui concerne l’écriture.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
2. Qui concerne l’art d’écrire, de composer.
3. Pictural, graphique, qui concerne la peinture, le dessin.
4. Peint.
5. Qui est habile au dessin.
6. (Sens figuré) Qui peint ou dessine fidèlement.

Apparentés étymologiques

• γεωγραφικός

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
• « γραφικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage