Ἰλιακός

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de Ἴλιος, Ílios (« Troie »), avec le suffixe -ικός, -iakos.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		Ἰλιακός		Ἰλιακή		Ἰλιακόν
vocatif		Ἰλιακέ		Ἰλιακή		Ἰλιακόν
accusatif		Ἰλιακόν		Ἰλιακήν		Ἰλιακόν
génitif		Ἰλιακοῦ		Ἰλιακῆς		Ἰλιακοῦ
datif		Ἰλιακῷ		Ἰλιακῇ		Ἰλιακῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		Ἰλιακώ		Ἰλιακά		Ἰλιακώ
vocatif		Ἰλιακώ		Ἰλιακά		Ἰλιακώ
accusatif		Ἰλιακώ		Ἰλιακά		Ἰλιακώ
génitif		Ἰλιακοῖν		Ἰλιακαῖν		Ἰλιακοῖν
datif		Ἰλιακοῖν		Ἰλιακαῖν		Ἰλιακοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		Ἰλιακοί		Ἰλιακαί		Ἰλιακά
vocatif		Ἰλιακοί		Ἰλιακαί		Ἰλιακά
accusatif		Ἰλιακούς		Ἰλιακάς		Ἰλιακά
génitif		Ἰλιακῶν		Ἰλιακῶν		Ἰλιακῶν
datif		Ἰλιακοῖς		Ἰλιακαῖς		Ἰλιακοῖς

Ἰλιακός, Iliakós *\Prononciation ?\

1. Troyen.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• Ἴλιος

Dérivés dans d’autres langues

• Latin : Iliacus

Références

• « Ἰλιακός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage