maco
Français modifier
Étymologie modifier
- Nom 1 : Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
- Nom 2 : Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun 1 modifier
maco \Prononciation ?\ masculin au singulier uniquement
Notes modifier
- Le code de cette langue (maco) dans le Wiktionnaire est wpc.
Traductions modifier
Nom commun 2 modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
maco | macos |
\ma.ko\ |
maco \ma.ko\ masculin
- (Guadeloupe) Maquereau (proxénète).
- “Sacré maco” (maquereau de mes …) grogna-t-il en lui-même. — (Marcel André, Grands sorciers des Antilles d’autrefois et d’aujourd'hui, 2000, page 58)
- Je suis rarement du même avis que M. le Commissaire, mais je commence à comprendre pourquoi il vous soupçonne, toi et ton maco… — (Jypé Carraud, Tim-Tim-Bois-Sec, éditions Payot et Rivages, 1996, collection Rivages/Mystère, page 126)
Traductions modifier
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi modifier
- Maco (langue) sur l’encyclopédie Wikipédia
- 5 entrées en maco dans le Wiktionnaire
Créole guadeloupéen modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | maco \ma.ko\
|
macos \ma.ko\ |
Féminin | macrelle \ma.kʁɛl\ |
macrelles \ma.kʁɛl\ |
maco \Prononciation ?\ masculin
- (Argot) Variante de mako, personne curieuse sans morale ni respect d'autrui.
- on dit toujours qu’être mako ou makrel c’est dans notre sang qu’en pensez vous ?. — (volcreole)
- Mais un mako connait toujours une makrel.
Prononciation modifier
- France (La Ferté-sous-Jouarre) : écouter « maco [Prononciation ?] »
Espagnol modifier
Étymologie modifier
- Du latin maccus (« bouffon »).
Adjectif modifier
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | maco | macos |
Féminin | maca | macas |
maco \ˈma.ko\ masculin
Synonymes modifier
Anagrammes modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe macar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | (yo) maco |
maco \ˈma.ko\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de macar.
Prononciation modifier
- Madrid : \ˈma.ko\
- Mexico, Bogota : \ˈma.k(o)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈma.ko\
- (Région à préciser) : écouter « maco [ˈma.ko] »
Références modifier
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- (1887)[1][2] Racine nominale fondamentale (mot-racine UV )[1][2]. De l'allemand Matze, du yiddish מצה, matza, du russe маца, macá, du polonais maca, de l'anglais matzo[1].
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | maco \ˈma.t͡so\ |
macoj \ˈma.t͡soj\ |
Accusatif | macon \ˈma.t͡son\ |
macojn \ˈma.t͡sojn\ |
maco \ˈma.t͡so\
- Pain azyme.
- Ankaŭ pri la lacigaj laboroj de la bakado de la macoj ambaŭ virinoj parolis. — (Zamenhof, La Rabeno de Baĥaraĥ, 1909)
- Dum ses tagoj manĝu macojn, kaj en la sepa tago estu sankta kunveno antaŭ la Eternulo, via Dio; ne faru laboron. — (Zamenhof, Malnova Testamento, 1916)
- Pli ol vian poĉon mi preferas fritadon de la maco, kiun mi poste kaĉigos. — (Beaucaire, Kruko kaj Baniko el Bervalo, 1970)
- Oublie, pain à cacheter.
Dérivés modifier
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « maco [Prononciation ?] »
Voir aussi modifier
- maco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références modifier
Sources modifier
- ↑ a b et c « maco », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016
- ↑ a et b maco sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
Bibliographie modifier
- maco sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- maco sur le site Reta-vortaro.de (RV)