γνωστικός

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de γνωστός, gnôstos (« connu »), avec le suffixe -ικός, -ikos, voir γιγνώσκω, gignốskô (« connaitre »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γνωστικός		γνωστική		γνωστικόν
vocatif		γνωστικέ		γνωστική		γνωστικόν
accusatif		γνωστικόν		γνωστικήν		γνωστικόν
génitif		γνωστικοῦ		γνωστικῆς		γνωστικοῦ
datif		γνωστικῷ		γνωστικῇ		γνωστικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γνωστικώ		γνωστικά		γνωστικώ
vocatif		γνωστικώ		γνωστικά		γνωστικώ
accusatif		γνωστικώ		γνωστικά		γνωστικώ
génitif		γνωστικοῖν		γνωστικαῖν		γνωστικοῖν
datif		γνωστικοῖν		γνωστικαῖν		γνωστικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		γνωστικοί		γνωστικαί		γνωστικά
vocatif		γνωστικοί		γνωστικαί		γνωστικά
accusatif		γνωστικούς		γνωστικάς		γνωστικά
génitif		γνωστικῶν		γνωστικῶν		γνωστικῶν
datif		γνωστικοῖς		γνωστικαῖς		γνωστικοῖς

γνωστικός, gnôstikos

1. Apte à connaître, capable de comprendre.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage