Grec ancien modifier

Étymologie modifier

De ἐκεῖ.

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἐϰεῖνος ἐϰείνη ἐϰεῖνο
vocatif ἐϰεῖνος ἐϰείνη ἐϰεῖνο
accusatif ἐϰεῖνον ἐϰείνην ἐϰεῖνο
génitif ἐϰείνου ἐϰείνης ἐϰείνου
datif ἐϰείν ἐϰείν ἐϰείν
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἐϰείνω ἐϰείνω ἐϰείνω
vocatif ἐϰείνω ἐϰείνω ἐϰείνω
accusatif ἐϰείνω ἐϰείνω ἐϰείνω
génitif ἐϰείνοιν ἐϰείνοιν ἐϰείνοιν
datif ἐϰείνοιν ἐϰείνοιν ἐϰείνοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἐϰεῖνοι ἐϰεῖναι ἐϰεῖνα
vocatif ἐϰεῖνοι ἐϰεῖναι ἐϰεῖνα
accusatif ἐϰείνους ἐϰείνας ἐϰεῖνα
génitif ἐϰείνων ἐϰείνων ἐϰείνων
datif ἐϰείνοις ἐϰείναις ἐϰείνοις

ἐκεῖνος, ekeínos

  1. Celui-là, celle-là, cela.
    • καὶ ἐμοσχοποίησαν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἀνήγαγον θυσίαν τῷ εἰδώλῳ, καὶ εὐφραίνοντο ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν. — (Actes des Apôtres, 7, 41)
      Et, en ces jours-là, ils firent un veau, ils offrirent un sacrifice à l’idole, et se réjouirent de l’œuvre de leurs mains. — (traduction)
  2. Il sert à renforcer un autre pronom.

Dérivés modifier

Références modifier