κραταιός

Grec ancien

Étymologie

De κράτος, krátos (« force, puissance »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κραταιός		κραταιή		κραταιόν
vocatif		κραταιέ		κραταιή		κραταιόν
accusatif		κραταιόν		κραταιήν		κραταιόν
génitif		κραταιοῦ		κραταιῆς		κραταιοῦ
datif		κραταιῷ		κραταιῇ		κραταιῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κραταιώ		κραταιά		κραταιώ
vocatif		κραταιώ		κραταιά		κραταιώ
accusatif		κραταιώ		κραταιά		κραταιώ
génitif		κραταιοῖν		κραταιαῖν		κραταιοῖν
datif		κραταιοῖν		κραταιαῖν		κραταιοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		κραταιοί		κραταιαί		κραταιά
vocatif		κραταιοί		κραταιαί		κραταιά
accusatif		κραταιούς		κραταιάς		κραταιά
génitif		κραταιῶν		κραταιῶν		κραταιῶν
datif		κραταιοῖς		κραταιαῖς		κραταιοῖς

κραταιός, krataiós *\kra.tai̯.ós\

1. (Poétique) Fort, puissant.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• κρατερός
• δυνατός

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : κραταιός

Références

• « κραταιός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage