Voir aussi : Pik

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Apocope de pikkewyn.

Nom commun modifier

pik \Prononciation ?\

  1. (Ornithologie) Manchot, pingouin.

Voir aussi modifier

  • pik sur l’encyclopédie Wikipédia (en afrikaans)  

Breton modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté pik pikoù
Adoucissante bik bikoù
Spirante fik fikoù

pik \ˈpikː\ masculin (pluriel : pikoù \ˈpikːu\)

  1. Point.
  2. Tache.
  3. Piquant.

Maya yucatèque modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

pik

  1. (Entomologie) Punaise.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

pik

  1. (Argot) Bite, zob.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,4 % des Flamands,
  • 98,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du français pic ou pique.

Nom commun modifier

pik \pʲik\ masculin inanimé

  1. (Géographie) Pic, sommet.
    • Szczytem marzeń każdego alpinisty jest zdobycie Piku Komunizmu.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Cartes à jouer) Pique.
    • Miałem w ręku pięć pików.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • karo (« carreau »), kier (« cœur »), trefl (« trèfle »)

Références modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du français pique.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pik piky
Génitif piku pi
Datif piku pikům
Accusatif pik piky
Vocatif piku piky
Locatif piku picích
Instrumental pikem piky

pik \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Cartes à jouer) Pique.
    • měl v ruce jen piky a kule.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • pik sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier