Voir aussi : Vico, viço

Français modifier

Étymologie modifier

De l’anglais wood-cock, de wood « bois », et cock, « coq ».

Nom commun modifier

vico \vi.ko\ masculin (pluriel à préciser)

  1. (Normandie) (Ornithologie) Bécasse.

Variantes dialectales modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références modifier

Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Composé de la racine vic (« rang, série, tour ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vico
\ˈvi.t͡so\
vicoj
\ˈvi.t͡soj\
Accusatif vicon
\ˈvi.t͡son\
vicojn
\ˈvi.t͡sojn\

vico \ˈvi.t͡so\

  1. File, rang, rangée, tour.
    • Ŝi estas tria en la vico, virino vestita per vasta blugriza anorako. — (Sten Johansson, El ombro de l’ tempo, Mondial, 2017)
      Elle est troisième dans la file, une femme vêtue d’un ample anorak bleu-gris.

Prononciation modifier

Interlingua modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

vico \Prononciation ?\

  1. Village, bourg, hameau.
  2. Ruelle.

Synonymes modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
vico
\ˈvi.coo\
vici
\ˈvi.coi\

vico \ˈvi.c\ masculin

  1. Village, bourg, hameau.
  2. Ruelle.
  3. Voie sans issue, cul-de-sac.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Latin modifier

Forme de nom commun modifier

vico \Prononciation ?\

  1. Datif singulier de vicus.
  2. Ablatif singulier de vicus.