Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe graviter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu gravitas
Futur simple

gravitas \ɡʁa.vi.ta\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple de graviter.

Prononciation modifier

Espéranto modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe graviti
Présent de l’indicatif gravitas

gravitas \ɡra.ˈvi.tas\

  1. Présent du verbe graviti (intransitif).

Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de gravis (« pesant »), avec le suffixe -itas.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gravitas gravitatēs
Vocatif gravitas gravitatēs
Accusatif gravitatem gravitatēs
Génitif gravitatis gravitatum
Datif gravitatī gravitatibus
Ablatif gravitatĕ gravitatibus

grăvĭtās \Prononciation ?\ féminin

  1. Pesanteur, lourdeur.
  2. (Sens figuré) Importance, poids, force, vigueur.
    • gravitas civitatis
      l’importance d’une cité
    • gravitas sententiarum
      la force des pensées
    • gravitas acrior verborum
      une énergie plus accentuée dans les paroles
    • gravitas morbi
      force (violence) d’une maladie
  3. Dignité, élévation, noblesse, solennité, sérieux
  4. Fermeté et dignité de caractère.
    • Consulem ego tum quaerebam, consulem inquam, non illum quidem quem in hoc maiali invenire non possem, qui tantam rei publicae causam gravitate et consilio suo tueretur, sed qui tamquam truncus atque stipes, si stetisset modo, posset sustinere tamen titulum consulatus. — (Cicéron, Piso, IX)
      Je cherchais alors un consul, oui, un consul, non pas tel que je ne pouvais le trouver dans une brute, non pas un magistrat suprême, qui, par sa prudence et sa fermeté, pût défendre la cause de l'État, mais un homme qui pût du moins, comme une souche et un tronc, rester debout et porter l'enseigne du consulat. — (traduction)
  5. Dureté, rigueur.
  6. Élévation, cherté.
    • gravitas annonae
      cherté des vivres (difficulté d’approvisionnement)
  7. État malsain, insalubrité.
    • gravitas caeli
      insalubrité d’un climat
    • gravitas loci
      insalubrité d’un lieu
  8. État de lourdeur, d’embarras, incommodité, malaise.
    • gravitas membrorum
      lourdeur des membres
    • gravitas corporis
      malaise physique
    • gravitas senilis
      pesanteur de la vieillesse
    • gravitas linguae
      lourdeur de la prononciation
  9. État de grossesse.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Voir aussi modifier

  • gravitas sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe gravitar
Indicatif Présent
tu gravitas
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

gravitas \gɾɐ.ˈvi.tɐʃ\ (Lisbonne) \gɾa.ˈvi.təs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de gravitar.