vero
Breton modifier
Forme de verbe modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | bero |
Adoucissante | vero |
Mixte | vero |
vero \ˈveː.ro\
- Forme mutée de bero par adoucissement (b > v).
Anagrammes modifier
Espagnol modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | vero | veros |
Féminin | vera | veras |
vero \ˈbe.ɾo\
- (Désuet) (Littéraire) Vrai, réel, véritable.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
vero | veros |
vero \ˈbe.ɾo\ masculin
- (Héraldique) Vair.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Du latin verus.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | vero \ˈve.ro\ |
veroj \ˈve.roj\ |
Accusatif | veron \ˈve.ron\ |
verojn \ˈve.rojn\ |
vero \ˈve.ro\ mot-racine UV
- Vérité.
- (Ekzercaro §16) Oni diras, ke la vero ĉiam venkas.
- On dit que la vérité vainc toujours.
- (Ekzercaro §18) Ĉu vi diros al mi la veron?
- Me diras-tu la vérité?
- (Ekzercaro §24 sur les temps:) Nun li diras al mi la veron. ― Hieraŭ li diris al mi la veron. ― Li ĉiam diradis al mi la veron. ― Kiam vi vidis nin en la salono, li jam antaŭe diris al mi la veron (aŭ li estis dirinta al mi la veron). ― Li diros al mi la veron. ― Kiam vi venos al mi, li jam antaŭe diros al mi la veron (aŭ li estos dirinta al mi la veron; aŭ antaŭ ol vi venos al mi, li diros al mi la veron). ― Se mi petus lin, li dirus al mi la veron. ― Mi ne farus la eraron, se li antaŭe dirus al mi la veron (aŭ se li estus dirinta al mi la veron). ― Kiam mi venos, diru al mi la veron. ― Kiam mia patro venos, diru al mi antaŭe la veron (aŭ estu dirinta al mi la veron). ― Mi volas, ke tio, kion mi diris, estu vera (aŭ mi volas esti dirinta la veron).
- (Ekzercaro §16) Oni diras, ke la vero ĉiam venkas.
Dérivés modifier
Académique :
Prononciation modifier
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « vero [Prononciation ?] »
- Toulouse (France) : écouter « vero [Prononciation ?] » (bon niveau)
Anagrammes modifier
Voir aussi modifier
- vero sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références modifier
Bibliographie modifier
- vero sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- vero sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "ver-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Finnois modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
Déclinaison
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | vero | verot |
Génitif | veron | verojen |
Partitif | veroa | veroja |
Accusatif | vero [1] veron [2] |
verot |
Inessif | verossa | veroissa |
Élatif | verosta | veroista |
Illatif | veroon | veroihin |
Adessif | verolla | veroilla |
Ablatif | verolta | veroilta |
Allatif | verolle | veroille |
Essif | verona | veroina |
Translatif | veroksi | veroiksi |
Abessif | verotta | veroitta |
Instructif | — | veroin |
Comitatif | — | veroine- [3] |
Notes [1] [2] [3]
|
Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
---|---|---|
1re personne | veroni | veromme |
2e personne | verosi | veronne |
3e personne | veronsa |
vero \ˈve.ro\
Dérivés modifier
- verottaa (taxer, imposer)
Forme de nom commun modifier
vero \ˈve.ro\
- Accusatif II singulier de vero.
Interlingua modifier
Étymologie modifier
- Du latin vero.
Adverbe modifier
vero \ˈve.ro\
Italien modifier
Étymologie modifier
- Du latin verus.
Adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
positif | ||
Masculin | vero \ˈve.ro\ |
veri \ˈve.ri\ |
Féminin | vera \ˈve.ra\ |
vere \ˈve.re\ |
superlatif absolu | ||
Masculin | verissimo \ve.ˈris.si.mo\ |
verissimi \ve.ˈris.si.mi\ |
Féminin | verissima \ve.ˈris.si.ma\ |
verissime \ve.ˈris.si.me\ |
vero \ˈve.ro\ masculin
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
vero \ˈvɛ.ro\ |
veri \ˈvɛ.ri\ |
vero \ˈvɛ.ro\ masculin
Proverbes et phrases toutes faites modifier
Prononciation modifier
- \ˈvɛ.rɔ\
- (Italie) : écouter « vero [ˈvɛro] »
- Italie : écouter « vero [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
Latin modifier
Étymologie modifier
- (Adverbe) Datif de verum (« le vrai »), pris adverbialement, correspond, en français, à au vrai, à vrai dire.
- (Nom) Voyez veru (« broche, pique »).
- (Verbe) De verus (« vrai »).
Adverbe modifier
vero \Prononciation ?\
- Vraiment, à coup sûr, en vérité, au vrai.
- Et même, voire, que dis-je.
- Consul videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum quemque nostrum.(Première Catilinaire - Cicéron)
- Le consul les voit, et Catilina vit encore ! Il vit ; que dis-je ? il vient au sénat ; il est admis aux conseils de la république ; il choisit parmi nous et marque de l’œil ceux qu’il veut immoler.
- Consul videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum quemque nostrum.(Première Catilinaire - Cicéron)
Nom commun modifier
vero \Prononciation ?\ masculin
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | vero | veronēs |
Vocatif | vero | veronēs |
Accusatif | veronem | veronēs |
Génitif | veronis | veronum |
Datif | veronī | veronibus |
Ablatif | veronĕ | veronibus |
Verbe modifier
vero, infinitif : verare \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
Synonymes modifier
- veridicus est
Références modifier
- « vero », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « vero », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Portugais modifier
Étymologie modifier
- Du latin verus.
Adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | vero | veros |
Féminin | vera | veras |
vero \vˈɛ.ɾu\ (Lisbonne) \vˈɛ.ɾʊ\ (São Paulo)
- Vrai, réel, véritable.
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Lisbonne: \vˈɛ.ɾu\ (langue standard), \vˈɛ.ɾu\ (langage familier)
- São Paulo: \vˈɛ.ɾʊ\ (langue standard), \vˈɛ.ɽʊ\ (langage familier)
- Rio de Janeiro: \vˈɛ.ɾʊ\ (langue standard), \vˈɛ.ɾʊ\ (langage familier)
- Maputo: \vˈe.ɾu\ (langue standard), \vˈe.ɾʊ\ (langage familier)
- Luanda: \vˈɛ.ɾʊ\
- Dili: \vˈɛ.ɾʊ\
Références modifier
- « vero », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage