Voir aussi : Roer

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Du néerlandais roer.

Verbe modifier

roer \Prononciation ?\

  1. Mouvoir, remuer.
  2. Battre, faire tournoyer.

Synonymes modifier

Prononciation modifier


Ancien français modifier

Étymologie modifier

Du latin rotare.

Verbe modifier

roer \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Rouler.

Variantes modifier

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Anagrammes modifier

Références modifier


Ancien occitan modifier

Verbe modifier

roer

  1. Variante de roder.

Anagrammes modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage


Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de ro (« don »), avec le suffixe -er.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
roer roerien roerion

roer \ˈroː.ɛr\ masculin (pour une femme, on dit : roerez)

  1. Donateur.
  2. Donneur.

Forme de verbe modifier

roer \ˈroː.ɛr\

  1. Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe reiñ.

Anagrammes modifier

Références modifier

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin rodere.

Verbe modifier

roer [roˈeɾ] transitif 2e groupe (voir la conjugaison)

  1. Ronger.

Prononciation modifier


Frison modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

roer \Prononciation ?\

  1. Gouvernail.


Kotava modifier

Étymologie modifier

→ voir roé

Forme de verbe modifier

Conjugaison Présent Indicatif
Personne Singulier Personne Pluriel
1 roé 1 roet
2 roel 2 roec
3 roer 3 roed
4 roev

roer \rɔˈɛr\ ou \roˈer\ ou \roˈɛr\ ou \rɔˈer\

  1. Troisième personne du singulier du présent du verbe roé.

Anagrammes modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

roer \Prononciation ?\

  1. Tube, tuyau.
  2. Gouvernail.
  3. Fusil.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin rodere.

Verbe modifier

roer \ʀwˈeɾ\ (Lisbonne) \xwˈe\ (São Paulo) transitif 2e groupe (voir la conjugaison)

  1. Ronger.

Anagrammes modifier

Prononciation modifier

Références modifier