muka
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifiermuka \Prononciation ?\
- Braise, étincelle.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
modifierRéférences
modifierÉtymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adverbe
modifiermuka \ˈmu.kɑ\
- (Vieilli) « Selon toi/vous/lui/elle », « d’après … », « pour … » (sens originel). Note : le sens est devenu ironique ; de là :
- Soi-disant, tu dis, vous dites, sans blague (exprime un ton de mépris, de plaisanterie ou d’ironie, plusieurs traductions sont possibles).
- Hän väittää muka kiivenneensä Everestille. — Il/elle nous raconte avoir escaladé sur l’Everest, sans blague.
- Mitä minä muka olen tehnyt? — Qu’est-ce que j’ai fait, moi ?
- Tuoko muka tiikeri? Kaikkea kanssa. — Ça un tigre tu dis ? N’importe quoi.
Synonymes
modifier- Soi-disant
Apparentés étymologiques
modifier- (nom) mukavuus
- (verbe) mukautua, mukauttaa
- (adjectif) mukava
- (adverbe) mukaan, mukana, mukamas, muun muassa
Anagrammes
modifierÉtymologie
modifier- Du sanskrit मर? (« face ») (information à préciser ou à vérifier)
Adverbe
modifiermuka \Prononciation ?\
- Devant
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun
modifiermuka
- (Anatomie) Face, figure, visage.
cuci muka
- se laver le visage
- Surface.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
modifiervisage :
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- Sleman (Indonésie) : écouter « muka [Prononciation ?] »
Anagrammes
modifierÉtymologie
modifier- Racine inventée arbitrairement[1].
Nom commun
modifiermuka \ˈmuka\
- Objet (de nature humaine).
Koe bate xe, jontika muka zo abdaraykad.
— (vidéo, Luce Vergneaux, Worara Va Toleodafe Xe, 2019)- Dans ce bâtiment-ci, beaucoup d’objets sont stockés.
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- France : écouter « muka [ˈmuka] »
Références
modifier- « muka », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifiermuka
Anagrammes
modifierÉtymologie
modifier- Du vieux slave мѫка, mǫka, avec le sens abstrait de « oppression », de même origine que mouka (« farine ») issu d'un étymon signifiant « presser ».
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | muka | muky |
Génitif | muky | muk |
Datif | muce | mukám |
Accusatif | muku | muky |
Vocatif | muko | muky |
Locatif | muce | mukách |
Instrumental | mukou | mukami |
muka \mʊka\ neutre pluriel ou féminin
Synonymes
modifierApparentés étymologiques
modifier- voyez mučit
Voir aussi
modifier- Boží muka sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
modifier- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage