Voir aussi : notá, nóta

Étymologie

modifier
(Par ellipse) De nota bene.

Nom commun

modifier

nota \nɔ.ta\ masculin

  1. Note, avertissement donné au lecteur pour attirer son attention sur une remarque importante.
    • Cet article de compte est alloué, mais il y a un nota qui montre qu’il en faut faire la reprise.

Synonymes

modifier

Traductions

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe noter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on nota
Futur simple

nota \nɔ.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de noter.
    • Un inventaire minutieux fut dressé de tout ce qu’il possédait sur lui, on nota les pièces d’argent dans ses poches, on inscrivit le velours de son manteau, on porta mention des jabots de sa chemise, on le fit déchausser, déculotter, déchemiser, dénuder entièrement, une ordure entrouvrit l’orifice pour y chercher une pierre précieuse, Melchior lui aurait pété à la figure ! — (Gilles Germain, Inquisition, 1993)

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références

modifier

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun 1

modifier

nota \Prononciation ?\

  1. (Éducation) Note, évaluation scolaire.
  2. (Musique) Note de musique.
    • Nota musika idazten denean, hots bat adierazteko zeinua da.
      Lors de l’écriture musicale, une note est un signe représentant un son.

Apparentés étymologiques

modifier

Nom commun 2

modifier

nota \Prononciation ?\

  1. Variante de natu[1] : tache.

Dérivés

modifier

Voir aussi

modifier

Références

modifier

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
nota
\Prononciation ?\
notes
\Prononciation ?\

nota \Prononciation ?\ féminin

  1. Note.

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier

nota \ˈnɔ.ta\ féminin

  1. Note.

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier

nota \ˈno.ta\ féminin

  1. Note.
  2. Observation, remarque, réflexion.
  3. Facture.

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe notar
Indicatif Présent (yo) nota
(tú) nota
(vos) nota
(él/ella/usted) nota
(nosotros-as) nota
(vosotros-as) nota
(os) nota
(ellos-as/ustedes) nota
Imparfait (yo) nota
(tú) nota
(vos) nota
(él/ella/usted) nota
(nosotros-as) nota
(vosotros-as) nota
(os) nota
(ellos-as/ustedes) nota
Passé simple (yo) nota
(tú) nota
(vos) nota
(él/ella/usted) nota
(nosotros-as) nota
(vosotros-as) nota
(os) nota
(ellos-as/ustedes) nota
Futur simple (yo) nota
(tú) nota
(vos) nota
(él/ella/usted) nota
(nosotros-as) nota
(vosotros-as) nota
(os) nota
(ellos-as/ustedes) nota
Impératif Présent (tú) nota
(vos) nota
(usted) nota
(nosotros-as) nota
(vosotros-as) nota
(os) nota
(ustedes) nota

nota \ˈno.ta\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de notar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de notar.

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

nota \nɔ.ta\

  1. Appliquer, employer, se servir de, user de.

Synonymes

modifier

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
nota
\ˈnɔ.ta\
note
\ˈnɔ.te\

nota \ˈnɔ.ta\ féminin

  1. Note, marque que l’on inscrit en quelque endroit d’un livre, d’un écrit.
  2. Note, remarque, indication, sorte d’explication, de commentaire sur quelque passage d’un écrit, d’un livre.
  3. Note, extrait sommaire ; exposé succinct.
  4. Note, facture.
  5. (Musique) Note, caractères qui figurent la hauteur et la durée d’un son.
  6. (Par extension) (Musique) Note, le son lui-même.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

  Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre  )

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

modifier
  • nota sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)  
  • nota dans le recueil de citations Wikiquote (en italien)  

Références

modifier

Bibliographie

modifier

Étymologie

modifier
Féminin substantivé de notus (« connu ») lui-même de nosco (« connaitre »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif notă notae
Vocatif notă notae
Accusatif notăm notās
Génitif notae notārŭm
Datif notae notīs
Ablatif notā notīs

nota \Prononciation ?\ féminin

  1. Note, marque, signe, indice, indication, inscription, écrit, lettre.
    • nota (censoria)
      blâme du censeur (inscrit à côté du nom).

Dérivés dans d’autres langues

modifier

Forme de verbe

modifier

nota \Prononciation ?\

  1. Seconde personne du singulier de l’impératif actif présent de noto.

Anagrammes

modifier

Références

modifier

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier

nota \Prononciation ?\

  1. Note.
    1. (Musique) Note de musique.
  2. Note, addition.
  3. Facture.

Synonymes

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,5 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Étymologie

modifier
Du portugais notar.

nota \Prononciation ?\

  1. Noter.

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif nota noty
Vocatif noto noty
Accusatif notę noty
Génitif noty not
Locatif nocie notach
Datif nocie notom
Instrumental notą notami

nota \Prononciation ?\ féminin

  1. Note.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
nota notas

nota \nˈɔ.tɐ\ (Lisbonne) \nˈɔ.tə\ (São Paulo) féminin

  1. Note, marque que l’on inscrit en quelque endroit.
  2. Mot, note écrite pour se souvenir de quelque chose.
  3. Note, annotation commentaire laissé dans un ouvrage.
    • inserir nota de rodapé.
      insérer une note de bas de page.
  4. Note, communication officielle.
    • nota de serviços.
      note de service.
  5. Note, appréciation de la valeur d’un devoir fait par un élève.
    • ter boas notas.
      avoir de bonnes notes.
    • uma nota eliminatória.
      une note éliminatoire.
  6. Billet.
    • uma nota de vinte euros.
      un billet de vingt euros.
  7. Note, facture.
    • nota de gastos.
      note de frais.
  8. (musique) Note, caractères qui figurent la hauteur et la durée d’un son.

Synonymes

modifier

Apparentés étymologiques

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe notar
Indicatif Présent
você/ele/ela nota
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
nota

nota \nˈɔ.tɐ\ (Lisbonne) \nˈɔ.tə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de notar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de notar.

Prononciation

modifier

Références

modifier

Voir aussi

modifier
  • nota sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)  

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier
Commun Indéfini Défini
Singulier nota notan
Pluriel notor notorna

nota \Prononciation ?\ commun

  1. Note, facture, addition.

Anagrammes

modifier

Étymologie

modifier
Du latin nota.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif nota noty
Génitif noty not
Datif notě notám
Accusatif notu noty
Vocatif noto noty
Locatif notě notách
Instrumental notou notami

nota \Prononciation ?\ féminin

  1. (Musique) Note de musique.
    • Existují znaménka, která noty prodlužují (tečka za notou, oblouček ligatury) či určují způsob hraní daného tónu.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Voir aussi

modifier
  • nota sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)