argon
Français modifier
Étymologie modifier
- (Nom 1) (1895) De l’anglais argon, créé en 1894 à partir du grec ancien άργόν, argon, neutre de ἀργός, argós (« inactif, inerte »).
- (Nom 2) Probablement du latin organum (« outil »)[1] → voir arganeau et organeau.
Nom commun 1 modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
argon | argons |
\aʁ.ɡɔ̃\ |
argon \aʁ.ɡɔ̃\ masculin
- (Chimie) (Indénombrable) Élément chimique de numéro atomique 18 et de symbole Ar qui fait partie des gaz rares.
- Le fluorure d’argon (ArF2) a été synthétisé en 2003.
- (Chimie) (Indénombrable) Gaz monoatomique de cet élément (Ar), incolore, inodore et inerte, ayant la propriété d’entrer très difficilement en combinaison. Fait partie des gaz constitutifs de l’atmosphère.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Chimie physique) Atome (ou, par ellipse, noyau) d’argon.
- Cette étude a permis […] d’identifier deux types d’isomères, les uns avec les argons d’un seul côté du plan moléculaire, les autres avec les deux côtés occupés.
Apparentés étymologiques modifier
Synonymes modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Tableau périodique des éléments en français
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
H | He | ||||||||||||||||
Li | Be | B | C | N | O | F | Ne | ||||||||||
Na | Mg | Al | Si | P | S | Cl | Ar | ||||||||||
K | Ca | Sc | Ti | V | Cr | Mn | Fe | Co | Ni | Cu | Zn | Ga | Ge | As | Se | Br | Kr |
Rb | Sr | Y | Zr | Nb | Mo | Tc | Ru | Rh | Pd | Ag | Cd | In | Sn | Sb | Te | I | Xe |
Cs | Ba | * | Hf | Ta | W | Re | Os | Ir | Pt | Au | Hg | Tl | Pb | Bi | Po | At | Rn |
Fr | Ra | ** | Rf | Db | Sg | Bh | Hs | Mt | Ds | Rg | Cn | Nh | Fl | Mc | Lv | Ts | Og |
* | La | Ce | Pr | Nd | Pm | Sm | Eu | Gd | Tb | Dy | Ho | Er | Tm | Yb | Lu | ||
** | Ac | Th | Pa | U | Np | Pu | Am | Cm | Bk | Cf | Es | Fm | Md | No | Lr |
Hyperonymes modifier
- élément chimique (1)
- gaz inerte (1)
- gaz noble (1)
- gaz rare (1)
- gaz (2)
Traductions modifier
- Afrikaans : argon (af)
- Allemand : Argon (de) neutre
- Anglais : argon (en)
- Arabe : أرغون (ar)
- Bulgare : аргон (bg)
- Catalan : argó (ca)
- Chinois : 氩 (zh) (氬) yà
- Coréen : 아르곤 (ko) areugon
- Croate : argon (hr)
- Danois : argon (da)
- Espagnol : argón (es)
- Espéranto : argono (eo)
- Estonien : argoon (et)
- Finnois : argon (fi)
- Galicien : argon (gl)
- Grec : αργρό (el)
- Hongrois : argon (hu)
- Ido : argono (io)
- Italien : argon (it)
- Japonais : アルゴン (ja) arugon
- Kotava : argonel (*)
- Letton : argons (lv)
- Lituanien : argonas (lt)
- Maltais : argon (mt)
- Mannois : argon (gv)
- Mongol : аргон (mn) argon
- Néerlandais : argon (nl)
- Occitan : argon (oc)
- Picard : àrgon (*)
- Polonais : argon (pl)
- Portugais : argônio (pt), árgon (pt)
- Roumain : argon (ro)
- Russe : аргон (ru)
- Sicilien : argon (scn) masculin
- Slovaque : argón (sk)
- Slovène : argon (sl)
- Suédois : argon (sv)
- Tchèque : argon (cs)
Nom commun 2 modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
argon | argons |
\aʁ.ɡɔ̃\ |
argon \aʁ.ɡɔ̃\ masculin
- (Chasse) Bâton ou morceau de bois courbé en arc dont on se sert pour prendre les oiseaux.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Prononciation modifier
- La prononciation \aʁ.ɡɔ̃\ rime avec les mots qui finissent en \ɡɔ̃\.
- France (Paris) : écouter « argon [Prononciation ?] »
- (Région à préciser) : écouter « argon [aʁ.ɡɔ̃] »
- Vosges (France) : écouter « argon [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi modifier
Références modifier
- « argon », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
- ↑ « argon », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
Afrikaans modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
argon
Prononciation modifier
- Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « argon [Prononciation ?] »
Anglais modifier
Étymologie modifier
- (1894) Du grec ancien ἀργόν, argón (« inactif, inerte »), ainsi appelé par ses découvreurs William Ramsay et Lord Rayleigh car c’est un gaz inerte.
Nom commun modifier
Indénombrable |
---|
argon \ˈɑɹ.ɡɑn\ ou \ˈɑː.ɡɒn\ |
argon singulier (Indénombrable)
- (Chimie) Argon (l’élément chimique Ar).
- Argon sous forme gazeuse.
Dérivés modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Tableau périodique des éléments en anglais
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
H | He | ||||||||||||||||
Li | Be | B | C | N | O | F | Ne | ||||||||||
Na | Mg | Al | Si | P | S | Cl | Ar | ||||||||||
K | Ca | Sc | Ti | V | Cr | Mn | Fe | Co | Ni | Cu | Zn | Ga | Ge | As | Se | Br | Kr |
Rb | Sr | Y | Zr | Nb | Mo | Tc | Ru | Rh | Pd | Ag | Cd | In | Sn | Sb | Te | I | Xe |
Cs | Ba | * | Hf | Ta | W | Re | Os | Ir | Pt | Au | Hg | Tl | Pb | Bi | Po | At | Rn |
Fr | Ra | ** | Rf | Db | Sg | Bh | Hs | Mt | Ds | Rg | Cn | Nh | Fl | Mc | Lv | Ts | Og |
* | La | Ce | Pr | Nd | Pm | Sm | Eu | Gd | Tb | Dy | Ho | Er | Tm | Yb | Lu | ||
** | Ac | Th | Pa | U | Np | Pu | Am | Cm | Bk | Cf | Es | Fm | Md | No | Lr |
Prononciation modifier
- (États-Unis) : écouter « argon [Prononciation ?] »
- \ˈɑɹ.ɡɑn\ (États-Unis)
- \ˈɑː.ɡɒn\ (Royaume-Uni)
Voir aussi modifier
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Références modifier
- (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage
Finnois modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
argon \ˈɑr.ɡon\
Galicien modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
argon \Prononciation ?\ masculin
Voir aussi modifier
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia (en galicien)
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia
- argon sur l’encyclopédie Vikidia
Précédé de cloro |
Éléments chimiques en galicien | Suivi de potasio |
---|
Italien modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
argon \ˈarɡon\ masculin
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Tableau périodique des éléments en italien
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
H | He | ||||||||||||||||
Li | Be | B | C | N | O | F | Ne | ||||||||||
Na | Mg | Al | Si | P | S | Cl | Ar | ||||||||||
K | Ca | Sc | Ti | V | Cr | Mn | Fe | Co | Ni | Cu | Zn | Ga | Ge | As | Se | Br | Kr |
Rb | Sr | Y | Zr | Nb | Mo | Tc | Ru | Rh | Pd | Ag | Cd | In | Sn | Sb | Te | I | Xe |
Cs | Ba | * | Hf | Ta | W | Re | Os | Ir | Pt | Au | Hg | Tl | Pb | Bi | Po | At | Rn |
Fr | Ra | ** | Rf | Db | Sg | Bh | Hs | Mt | Ds | Rg | Cn | Nh | Fl | Mc | Lv | Ts | Og |
* | La | Ce | Pr | Nd | Pm | Sm | Eu | Gd | Tb | Dy | Ho | Er | Tm | Yb | Lu | ||
** | Ac | Th | Pa | U | Np | Pu | Am | Cm | Bk | Cf | Es | Fm | Md | No | Lr |
- Le thésaurus tableau périodique des éléments en italien
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi modifier
Mannois modifier
Étymologie modifier
- De l'anglais argon.
Nom commun modifier
argon \Prononciation ?\
Voir aussi modifier
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia (en mannois)
Références modifier
- Phil Kelly, Fockleyreen: Manx - English Dictionary, 2014 → consulter cet ouvrage
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
argon
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 80,3 % des Flamands,
- 73,6 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « argon [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Occitan modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
argon \aɾˈɣun\ masculin
- (Chimie) Argon. Élément chimique de numéro atomique 18 et de symbole Ar qui fait partie des gaz nobles.
Voir aussi modifier
Précédé de clòr |
Éléments chimiques en occitan | Suivi de potassi |
---|
Références modifier
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Roumain modifier
Étymologie modifier
- Du français argon.
Nom commun modifier
neutre | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
Nominatif Accusatif |
argon | argonul | - | - |
Datif Génitif |
argon | argonului | - | - |
Vocatif | argonule | - |
argon neutre
Sicilien modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
argon \Prononciation ?\ masculin
Prononciation modifier
- Gela (Italie) : écouter « argon [Prononciation ?] »
Voir aussi modifier
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia (en sicilien)
Slovène modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
Nominatif | argon | — | — |
Accusatif | argon | — | — |
Génitif | argona | — | — |
Datif | argonu | — | — |
Instrumental | argonom | — | — |
Locatif | argonu | — | — |
argon \Prononciation ?\ masculin inanimé singulier
Voir aussi modifier
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia (en slovène)
Suédois modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
argon \Prononciation ?\ neutre
Prononciation modifier
- Suède : écouter « argon [Prononciation ?] »
Voir aussi modifier
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia (en suédois)
Tchèque modifier
Étymologie modifier
- De l’anglais argon.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | argon | argony |
Génitif | argonu | argonů |
Datif | argonu | argonům |
Accusatif | argon | argony |
Vocatif | argone | argony |
Locatif | argonu | argonech |
Instrumental | argonem | argony |
argon \aɾɡɔn\ masculin inanimé
- (Chimie) Argon.
Toto záření pochází hlavně ze rtuťových par, argon je přítomen kvůli snadnějšímu zapálení elektrického výboje.
— (Pelant, Ivan - Valenta, Jan (2014): Luminiscence doma, v přírodě a v laboratoři. Praha: Academia.)- Ce rayonnement provient principalement de la vapeur de mercure, l’argon est présent pour faciliter l’allumage de la décharge électrique.
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- Hradec Králové (Tchéquie) : écouter « argon [Prononciation ?] »
Voir aussi modifier
- argon sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références modifier
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage