Voir aussi : IA, Ia, , I.A., i.a., ía, ỉa, , , i-a, i a, -ia, -ía, -ià, -iá

Conventions internationalesModifier

Symbole Modifier

ia invariable

  1. (Linguistique) Code ISO 639-1 (alpha-2) de l’interlingua.

Ancien occitanModifier

Pronom Modifier

ia

  1. Variante de ieu.
    • Ailas ! — Que plangz ? — Ia tem murir.
      — Que as ? — Am. — E trop ?— Ieu, hoc, tan
      Que·n muer. — Mors ? — Oc. — Non potz guerir ?
      —Ieu no. — E cum ? —Tan sui iratz.
      — (Peire Rogier, Fes non puesc en bon vers fallir, (transcription de Michel Zink, Les Troubadours - une histoire poétique, 2013, p. 193))

BalinaisModifier

 

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Il.
  2. Elle.

PrononciationModifier

Batak karoModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom personnel Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Il, elle, ils, elles.

BungkuModifier

ÉtymologieModifier

Du proto-malayo-polynésien *uRat.

Nom commun Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Veine, tendon.

ChruModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Eau.

RéférencesModifier

  • Graham Thurgood, From Ancient Cham to Modern Dialects. Two Thousand Years of Language Contact and Change, Oceanic Linguistics Special publications n°28, Honolulu, University of Hawai‘i Press, 1999 ISBN 0-8248-2131-9, page 282

EspérantoModifier

ÉtymologieModifier

Formé de i- (préfixe corrélatif indéfini) et de -a (suffixe corrélatif de qualité).

Adjectif indéfini Modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ia
\ˈi.a\
iaj
\ˈi.aj\
Accusatif ian
\ˈi.an\
iajn
\ˈi.ajn\

ia \ˈi.a\ mot-racine UV

  1. Une sorte de, un genre de, quelque.

NotesModifier

  1. « -o, -a ou -u? » : Les corrélatifs se terminant par -o (comme kio et tio) sont de vrais noms, et s'emploient comme tels. De ce fait, ils ne peuvent pas être complétés par des substantifs. « * Vi legas ion libron » est incorrect : les formes complétées sont nécessairement en -a ou en -u (formes pour lesquelles le complément peut être sous-entendu). Les formes en -a sont complétées par un qualificatif (sorte de, qualité) ; les formes en -o font référence à un substantif (objet concret ou abstrait).
    1. Vi legas ion= tu lis quelque chose (journal, livre, affiche...) =un objet ;
    2. Vi legas ian libron = tu lis un type de livre (roman, manuel,...) = une sorte de ce genre d'objet ;
    3. Vi legas iun libron = tu lis un livre (les trois mousquetaires, peau d'âne,...) = un objet sélectionné de ce genre d'objet.

Vocabulaire apparenté par le sensModifier

Corrélatifs en espéranto, ou tabelvortoj {cat}
Intention indéfini question désignation totalité négation
Préfixe i- ki- ti- ĉi- neni-
Suff. Sens un quelconque,
un certain —
quel — ?!
lequel —
ce — là tout —
chaque —
aucun —
-o chose, situation io(n) kio(n) (ĉi) tio(n) ĉio(n) nenio(n)
-u personne (si seul) iu(j/n) kiu(j/n) (ĉi) tiu(j/n) ĉiu(j/n) neniu(j/n)
sélection (si + substantif)
-a qualité ia(j/n) kia(j/n) (ĉi) tia(j/n) ĉia(j/n) nenia(j/n)
-e lieu ie(n) kie(n) (ĉi) tie(n) ĉie(n) nenie(n)
-es possession ies kies (ĉi) ties ĉies nenies
-el manière iel kiel (ĉi) tiel ĉiel neniel
-al cause ial kial (ĉi) tial ĉial nenial
-am temps iam kiam (ĉi) tiam ĉiam neniam
-om quantité iom kiom (ĉi) tiom ĉiom neniom
Rem: Le néologisme ali (autre) est très critiqué et non inclus dans ce tableau

PrononciationModifier

  • (Région à préciser) : écouter « ia [ˈi.a] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « ia [Prononciation ?] »
  • France (Toulouse) : écouter « ia [Prononciation ?] »

Voir aussiModifier

  • Korelativo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

RéférencesModifier

BibliographieModifier

IndonésienModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Elle.
  2. Il, lui.

SynonymesModifier

Adverbe Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Oui.

SynonymesModifier

DérivésModifier

PrononciationModifier

JaraïModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Eau.

VariantesModifier

RéférencesModifier

  • Graham Thurgood, From Ancient Cham to Modern Dialects. Two Thousand Years of Language Contact and Change, Oceanic Linguistics Special publications n°28, Honolulu, University of Hawai‘i Press, 1999 ISBN 0-8248-2131-9, page 282

LatinModifier

Forme de nom commun Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Nominatif pluriel de ion.
  2. Vocatif pluriel de ion.
  3. Accusatif pluriel de ion.

OirataModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

ia \ia\

  1. Chemin.

VariantesModifier

NotesModifier

Ce mot utilise la notation d’un linguiste car la langue ne dispose pas d’un alphabet officiel.

RéférencesModifier

Roglai du NordModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Eau.

RéférencesModifier

  • Graham Thurgood, From Ancient Cham to Modern Dialects. Two Thousand Years of Language Contact and Change, Oceanic Linguistics Special publications n°28, Honolulu, University of Hawai‘i Press, 1999 ISBN 0-8248-2131-9, page 282

SamoanModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom personnel Modifier

ia \Prononciation ?\

  1. Elle, il.

AnagrammesModifier

RéférencesModifier

SicilienModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ego.

Pronom personnel Modifier

ia \ˈia\ ou \ˈja\

  1. Je.

PrononciationModifier